30.4.08

Pa(r)ques de la Villette


Ομολογώ πως ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με το Πάσχα....Λίγο η επιβεβλημένη οικογενειακή εγγύτητα, λίγο η επιβεβαιωτική αναπαραγωγή της εικόνας με το αρνί και τα αυγα στα στρατόπεδα με τους υπουργούς, τους στρατηγους και τους παπάδες να εύχονται στα ένοπλα νιάτα, για να μην αναφέρω και την γελοία ταύτιση που κάθε χρονιά εκφράζεται ως ευχή ανάμεσα στην ανάσταση του Χριστού και την ανάσταση της μεγαλονήσου -Κύπριος γαρ....Κι όταν κάποιες φορές τύχαινε να ακούγεται απο το ραδιόφωνο το μεγαλόσχημο "Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα" που πέρναγε ακόμη και ως τίτλος στα δελτία ειδήσεων -επιπλέον Ελληνοκύπριος- δεν μπορούσα να αναπνεύσω, τελείωνε το οξυγόνο.......

Γι' αυτους και γι' άλλους λόγους έκανα τον δύσκολο όταν η γάτα μου είπε πως εδώ παρόλ' αυτά "περνάμε πολύ ωραία το Πάσχα"....Ναι μεν στο Παρίσι δε φτάνουν έντονα οι εικόνες και οι ήχοι της ελληνικής τηλεραδιοανοησιας, αλλά και πάλι δεν ήμουνα σιγουρος πως θα κατάφερνα να κάνω την υπέρβαση και να περάσω καλά...

Δεν χρειάστηκε λοιπόν να κάνω καμία προσπάθεια...Όταν έφτασα στο πάρκο της Villette, η γιορτη είχε ήδη στηθεί, η παρέα από Έλληνες, Γάλλους, Ιταλούς, Βραζιλιάνους και άλλους είχε αράξει στο κέντρο της μεγάλης pelouse απέναντι από τη Géode, είχε κάνει κι ο αναστημένος το θαύμα κι έβγαλε επιτέλους ήλιο, ο Ταξιάρχης έπαιζε ακορντεόν, άλλοι παίζανε ποδόσφαιρο(όχι το γνωστό ηρωικό παιχνίδι...ένας αυτοσχεδιασμός πιο πολύ με αφορμή μια μπάλα, έναν Ιταλό και κάτι Βραζιλιανάκια...κορυφαίες η Κ. και η Μ.) ....Πολύ φαϊ, πολύ κρασί, πολύς χορός...το Πάσχα όπως θά 'πρεπε να είναι, μια αφορμή για να βρισκόμαστε και να περνάμε καλά...όχι οι "των Ελλήνων οι κοινότητες" (άλλη μια κακή ατάκα πολύ πασχαλινή), αλλά όλοι που βρήκαμε (κάπως πώς) ένα τρόπο να αναπνέουμε.....Σας ευχαριστώ παιδιά...και του χρόνου!!!

ΥΣ. Το λογοπαίγνιο του τίτλου ανήκει στη φίλτατη Ελένη της οποίας η σπανακοτυρόπιτα (με τυρι κι αυγά απο το χωριό) θ'αφήσει εποχή

3 σχόλια:

vounisia gata είπε...

αγαπητέ Αλκη...έχασες όμως το αρνι+κατσίκι που με βοήθησες και κουβαλήσω (δε μπορεί μια γατούλα τοση δα να μεταφέρει μισό κατσίκι...)και τη συκωταρια...κρίμα...
και άλλοι ήταν αρνητικοί στο άκουσμα "πασχα ελληνικό στο Παρίσι" αλλα ήρθαν και στρογγυλοκάθησαν και τους βρήκε και αυτούς η νύχτα εκεί πέρα...Σούπερ λοιπόν: ηθικόν δίδαγμα...η καλή διάθεση μετράει...και ευτυχώς η συγκεκριμένη - και νοθευμένη πολύ - "ελληνική κοινότητα" διαθέτει πολλήαπό αυτή...(τρεις λαλούν και 50 χορεύουν)
επίσης: είναι δυνατόν να μου λένε ότι αυτό το πάρκο είναι άσχημο και ότι είναι "αρχιτεκτονική" αποτυχία; Oh mon dieu!

a.h. είπε...

οντως αυτό το σχόλιο για το πάρκο ειναι ακατανόητο...ακόμα κι αν αφήσουμε στην ακρη τις θεωριές του κ. Τσουμί(αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πραγματικά ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του πάρκου που πετυχαίνει τη διαφορά), πρόκειται για ένα από τους πιο ζωντανούς δημόσιους χώρους του Παρισιού
Σύμφωνα με τις δικές μου 8εωρίες à la taro, στο πάρκο αυτό εχουν εδραιωθεί το 3, το 15 και το 19...όλα μαζί ταυτόχρονα

gourouna είπε...

Για να λέμε τα πράγματα με το ονομά τους, στο μαστερπλαν εβαλαν και άλλοι το χεράκι τους πέραν του Τσουμι ( ο Πορτσαμπαρκ για παράδειγμα) το οποίο καλό διότι δεν μείναμε μόνο στον ένα και θεό αρχιτέκτονα... εμένα πάντως με τρελάινουν τα κόκκινα φολι και οι ροζ σακούλες...
Με όρους ταρό , ακόμα δυσκολεύομαι :-)